W pierwszą niedzielę przypadającą po uroczystości Objawienia Pańskiego Kościół katolicki obchodzi w liturgii święto Chrztu Pańskiego. Kończy ono okres Bożego Narodzenia, choć w polskiej tradycji jeszcze do 2 lutego śpiewa się kolędy i nie rozbiera się szopki. Najstarszej tradycji tego święta należy szukać w liturgii Kościoła wschodniego, ponieważ pomimo wyraźnego udokumentowania w Ewangeliach chrzest Jezusa nie posiadał w liturgii rzymskiej oddzielnego święta. Dekretem Świętej Kongregacji Obrzędów z 23 marca 1955 r. ustanowiono na dzień 13 stycznia, w miejsce dawnej oktawy Epifanii, wspomnienie chrztu Jezusa Chrystusa. Posoborowa reforma kalendarza liturgicznego w 1969 r. określiła ten dzień jako święto Chrztu Pańskiego. Pominięto wyrażenie „wspomnienie” i przesunięto jego termin na niedzielę przypadająca po 6 stycznia.
W dniu 6 stycznia obchodzimy Uroczystość Objawienia Pańskiego, zwaną też Świętem Trzech Króli.
Dzień ten jest wielkim świętem O b j a w i e n i a B o g a światu po grecku zwanym Epifaneją, ustanowionym i obchodzonym już w III wieku na pamiątkę hołdu, jaki Trzej Mędrcy ze Wschodu – Kacper, Melchior i Baltazar – złożyli Dzieciątku Jezus. Pierwsi chrześcijanie w tym właśnie dniu świętowali Boże Narodzenie i tradycję tę zachowują dotychczas chrześcijanie obrządku wschodniego, wyznawcy Prawosławia i greko–katolicy. Dopiero w końcu IV w. do liturgii Kościoła Powszechnego wprowadzone zostały dwie odrębne uroczystości: Boże Narodzenie – 25 grudnia i święto Trzech Króli – Objawienia Pańskiego – 6 stycznia. Zamyka ono cykl uroczystości religijnych – cykl świąteczny Bożego Narodzenia.
Obecnie Święto Trzech Króli to przede wszystkim uroczystość kościelna, podczas której święci się kawałki kredy i mirrę.
Każdego roku uroczystość Objawienia Pańskiego jest Dniem Modlitwy i Pomocy Misjom. W tym roku obchodzony jest on pod hasłem: „Chrystus nadzieją dla świata”. W tym dniu Kościół modli się za misjonarki i misjonarzy pochodzących z Polski, którzy posługują w 99 krajach świata. Jest to również okazja do modlitwy o nowe powołania misyjne z naszych wspólnot. Możemy wspomóc tych, którzy na krańcach świata ewangelizują i służą ubogim.
Tradycyjnie już, zgodnie z postanowieniem Episkopatu składka na tacę zbierana w tym dniu w kościołach w całej Polski, przeznaczona jest na Krajowy Fundusz Misyjny, któremu patronuje Komisja Episkopatu Polski ds. Misji.
Jednym z głównych zadań Komisji jest opieka nad 1800 polskimi misjonarzami i misjonarkami, posługującymi na placówkach misyjnych w 99 krajach świata. Są oni obecni w Afryce, Ameryce Południowej i Środkowej, Azji, a nawet Oceanii i na Alasce.
Wszystkim Parafianom i Gościom Bożego Błogosławieństwa, opieki Maryi Panny i wszelkich potrzebnych łask w Nowym Roku życzą
Ksiądz Proboszcz Tadeusz Ksiądz Wikary Wojciech Moderator strony internetowej Jacek
W Kościele katolickim 1 stycznia obchodzona jest uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi. Jest to najstarsze maryjne święto, choć do liturgii Kościoła wprowadzone dość późno – w roku 1931 przez papieża Piusa XI na pamiątkę 1500. rocznicy III Soboru Powszechnego w Efezie w roku 431.
Dogmat o Bożym Macierzyństwie Najświętszej Maryi Panny jest pierwszym z dogmatów maryjnych. Mówi on, że „Maryja jest prawdziwie Matką Bożą, ponieważ jest Matką odwiecznego Syna Bożego, który stał się człowiekiem i który sam jest Bogiem (współistotny Bogu Ojcu)” – czytamy w Katechizmie Kościoła Katolickiego.
Pius XI wprowadzając do liturgii święto Świętej Bożej Rodzicielki Maryi wyznaczył na coroczną pamiątkę tego święta dzień 11 października. Reforma liturgiczna w roku 1969 nie zniosła go, ale podniosła je do rangi uroczystości nakazanych i przeniosła na 1 stycznia.
Zgodnie z kanonami 1247 i 1248 Kodeksu Prawa Kanonicznego, „w niedziele oraz inne dni świąteczne nakazane wierni są zobowiązani uczestniczyć we Mszy świętej i powstrzymać się od wykonywania prac i zajęć, które utrudniają uczczenie niedzieli, jako dnia poświęconego Bogu oraz korzystanie z należnego odpoczynku”.
W dniu pierwszego stycznia w 58 Światowym Dniu Pokoju modlimy się o pokój na świecie.
Orędzie Ojca Świętego Franciszka na ten Dzień– kliknij tutaj…
Drodzy Parafianie, wszyscy nasi Goście i Pielgrzymi!
Przed nami Rok 2025. To Rok Jubileuszowy w całym Kościele Powszechnym, który bullą „Nadzieja zawieść nie może” ogłosił Ojciec Św. Franciszek pod hasłem ,,Pielgrzymi Nadziei”. 9 maja 2024 r. Papież wręczył bulle archiprezbiterom. Bulla ta niesie wiele przywilejów na płaszczyźnie religijnej, społecznej i narodowej. Jubileusz w Kościele Powszechnym rozpoczęliśmy 24 grudnia 2024 r. W naszej Diecezji zainaugurujemy go 29 grudnia 2024 r. i będzie trwał do 28 grudnia 2025 r. jako Rok Święty, charakteryzujący się nadzieją, która nie gaśnie, nadzieją w Bogu. Taki czas w tradycji żydowskiej i chrześcijańskiej to okres szczególnej łaski. Jubileusz w wymiarze chrześcijańskim ma być momentem powrotu do pierwotnej godności i wolności dzieci Bożych. Po raz pierwszy Rok Święty decyzją papieża Bonifacego VIII był obchodzony w roku 1300. Papież Klemens VI okres oczekiwania na kolejny Jubileusz skrócił do 50 lat. Następnie na polecenia papieża Urbana VI Rok Święty miał być obchodzony co 33 lata. Papież Paweł II od połowy XV w. zarządził, że Kościół będzie obchodził Rok Święty co 25 lat. Zgodnie z harmonogramem przyjętym przez papieża Franciszka otwarcie pierwszych drzwi w Bazylice Św. Piotra w Rzymie nastąpiło 24 grudnia 2024 r. Przez następne dni grudnia i stycznia będą następowały inauguracje w poszczególnych bazylikach: św. Jana na Lateranie (29.12.24), Matki Bożej Większej (01.01.25), św. Pawła za Murami (05.01.25). Kolejnymi etapami staną się inauguracje w katedrach i konkatedrach poszczególnych diecezji. Zamknięcie drzwi świętych w bazylice watykańskiej a tym samym zakończenie Roku Jubileuszowego odbędzie się 6 stycznia 2026 r.
Łaską lat jubileuszowych jest możliwość uzyskania odpustu zupełnego. Będzie można go uzyskać w wymienionych bazylikach oraz w wyznaczonych kościołach każdej diecezji. W Diecezji Bielsko-Żywieckiej jest 13 takich kościołów.
Jednym z nich jest nasza świątynia Dobrego Pasterza w Istebnej – kliknij tutaj…
W pierwszą Niedzielę po Narodzeniu Pańskim obchodzimy Święto Świętej Rodziny: Jezusa, Maryi i Józefa.
Pamiętajmy w tym dniu o modlitwie za nasze rodziny, aby czerpały inspiracje i wzór ze Świętej Rodziny, prośmy także o nowe i święte rodziny w naszym kraju i na całym świecie, aby powstawało wiele Kościołów domowych, które będą przemieniać każde społeczeństwo i cywilizację na chrześcijańską.
Kiedy papież Benedykt XV ustanowił święto Najświętszej Rodziny w 1921 roku, nie wprowadzał on nowego do liturgii Kościoła nabożeństwa, ale rozciągnął tylko na wszystkie diecezje i narody nabożeństwo, które było już bardzo znane w całym świecie katolickim. W liście Episkopatu Polski do wiernych z 23 października 1968 roku czytamy: „Dziś ma miejsce święto przedziwne; nie święto Pańskie ani Matki Najświętszej, ani jednego ze świętych, ale święto Rodziny. O niej teraz usłyszymy w tekstach Mszy świętej, o niej dziś mówi cała liturgia Kościoła. Jest to święto Najświętszej Rodziny – ale jednocześnie święto każdej rodziny. Bo słowo «rodzina» jest imieniem wspólnym Najświętszej Rodziny z Nazaretu i każdej rodziny. Każda też rodzina, podobnie jak Rodzina Nazaretańska, jest pomysłem Ojca niebieskiego i do każdej zaprosił się na stałe Syn Boży. Każda rodzina pochodzi od Boga i do Boga prowadzi”.
Z okazji Świąt Bożego Narodzenia życzymy, aby Bóg, który zamieszkał wśród ludzi i przychodzi do nas w każdej Eucharystii napełniał nas Wiarą, Nadzieją i Miłością. Niech ten szczególny czas będzie też okazją do rodzinnych spotkań w atmosferze życzliwości i dobroci.
Życzymy Błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia.
Ksiądz Proboszcz Tadeusz Ksiądz Wikary Wojciech Administrator strony internetowej Jacek
W odpowiedzi na ogłoszenie przez Ojca Świętego Franciszka Jubileuszu Zwyczajnego Roku 2025 Ksiądz Biskup Bielsko-Żywiecki Roman Pindel ustanowił na czas trwania Roku Świętego w Diecezji Bielsko-Żywieckiej Kościoły Jubileuszowe wśród których znalazł się nasz Kościół Dobrego Pasterza.
Rok Święty trwał będzie od 29 grudnia 2024 do 28 grudnia 2025 roku a Kościoły Jubileuszowe będą dla wiernych miejscem i celem pielgrzymki jubileuszowej.
W dniu 8 grudnia Kościół Katolicki obchodzi uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny.
Uroczystość ta podkreśla przede wszystkim niezwykłą pełnię łaski udzieloną Maryi w czasie poczęcia.
Dogmat o Niepokalanym Poczęciu Maryi został ogłoszony 8 grudnia 1854 r. bullą Ineffabilis Deus papieża Piusa IX w bazylice św. Piotra w Rzymie w obecności 54 kardynałów i 140 arcybiskupów i biskupów.
„Najświętsza Maryja Panna od pierwszej chwili swego poczęcia – mocą szczególnej łaski i przywileju wszechmocnego Boga, mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego – została zachowana nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego, jest prawdą przez Boga objawioną” – ogłosił wówczas papież. Zaznaczył także, że ten, kto tej prawdzie zaprzeczał, sam wyłącza się ze społeczności Kościoła, stając się odstępcą i winnym herezji.
Dogmat ukazuje niezwykłość i wolność Bożego działania. Chociaż zbawienie ludzkości dokonało się przez śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa, na mocy przewidzianych zasług Zbawiciela Maryja już uprzednio została odkupiona i tym samym zachowana od grzechu pierworodnego. W ten sposób Bóg przygotował ją do nie-zwykłego zadania w historii zbawienia.
Adwent to czas radosnego oczekiwania na przyjście Jezusa. Adwent jest wyjątkowym czasem dla chrześcijan. Słowo adwent pochodzi z języka łacińskiego „adventus”, które oznacza przyjście. Dla chrześcijan to radosny czas przygotowania na przyjście Pana. Oczekiwanie na przyjście Chrystusa musi rodzić radość, gdyż jest oczekiwaniem na przyjście Zbawiciela. Dlatego też Adwent jest nie tyle czasem pokuty, ile raczej czasem pobożnego i radosnego oczekiwania. Jest podobny do całego ludzkiego życia, które jest oczekiwaniem na pełne spotkanie z Bogiem.
Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata wprowadził do liturgii Papież Pius XI w 1925 r. encykliką „Quas Primas”. Po ostatniej reformie liturgicznej w 1969 r. Święto to obchodzone jest w ostatnią niedzielę roku kościelnego. Uroczystość ta ma nam uświadomić, że Chrystus jest Królem całego stworzenia a także ukazuje cel naszego życia – Królestwo Niebieskie. Przeżywając uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata z wielką miłością stańmy przed Jezusem obecnym w Najświętszym Sakramencie, bo On jest morzem niewyczerpanego miłosierdzia. Umieszczenie tej uroczystości na końcu kalendarza wiąże się z biblijnym rozumieniem czasu i odzwierciedla zarazem sens roku liturgicznego, który jakby odtwarza najważniejsze zdarzenia w dziejach zbawienia.
