Jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara. Tymczasem jednak Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, co pomarli.
1Kor 15,14.20
Zmartwychwstanie Jezusa jest pierwszym powodem, dla którego uwierzyliśmy Temu, który nas odkupił. Przeszliśmy boleści Drogi Krzyżowej i odkryliśmy jak nas Bóg miłuje. Ale też nie możemy nie głosić i nie żyć zwycięstwem, w którym sam Zbawiciel daje nam udział. Dlatego wyruszamy na szlak czternastu spotkań z Jezusem Zmartwychwstałym. One są odbiciem czternastu stacji boleści. Pokazują, że Krzyż nie jest dramatem, lecz zwycięstwem, że Bóg smutek przemienia w radość.
Spotkanie I:
Jezus powstał z martwych
Oto wielka tajemnica wiary.
Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu,
wyznajemy Twoje zmartwychwstanie
i oczekujemy Twego przyjścia w chwale.
Oto powstało wielkie trzęsienie ziemi. Albowiem anioł Pański zstąpił z nieba, podszedł, odsunął kamień i usiadł na nim. Postać jego jaśniała jak błyskawica, a szaty jego były białe jak śnieg. Ze strachu przed nim zadrżeli strażnicy i stali się jakby umarli. Anioł zaś przemówił do niewiast: «Wy się nie bójcie! Gdyż wiem, że szukacie Jezusa Ukrzyżowanego. Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak powiedział. Chodźcie, zobaczcie miejsce, gdzie leżał».
Mt 28,2-6
Jezu, jesteś cichy i pokorny Sercem: bez rozgłosu, bez stadionowych okrzyków dokonałeś największego zwycięstwa. Jezu, jesteś potężny: pokonałeś śmierć i szatana. Jezu, jesteś zmartwychwstałeś i żyjesz: wobec tego wszystko się zmienia. Oddaję Ci cześć!
Chrystus zmartwychwstał! Alleluja!
Prawdziwie zmartwychwstał! Alleluja!
Spotkanie II:
Apostołowie przybywają do pustego grobu
Oto wielka tajemnica wiary.
Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu,
wyznajemy Twoje zmartwychwstanie
i oczekujemy Twego przyjścia w chwale.
Maria Magdalena pobiegła i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono». Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych. Uczniowie zatem powrócili znowu do siebie.
J 20,2-4.8b-10
Zobacz, grób jest pusty! Nie ma Go tu! Nie ma tutaj złożonego nieboszczyka. Ale czy kamienny grób ma wystarczający wyraz w sobie, by sam przemówił? Jezu, ja chcę żywego świadectwa. Daj mi Cię spotkać.
Chrystus zmartwychwstał! Alleluja!
Prawdziwie zmartwychwstał! Alleluja!
Spotkanie III:
Jezus objawia się Marii Magdalenie, apostołce Apostołów
Oto wielka tajemnica wiary.
Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu,
wyznajemy Twoje zmartwychwstanie
i oczekujemy Twego przyjścia w chwale.
Maria Magdalena stała przed grobem płacząc i mówiła: «Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono». Gdy to powiedziała, odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa, ale nie wiedziała, że to Jezus. Rzekł do niej Jezus: «Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz?» Ona zaś sądząc, że to jest ogrodnik, powiedziała do Niego: «Panie, jeśli ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go wezmę». Jezus rzekł do niej: «Mario!» A ona obróciwszy się powiedziała do Niego po hebrajsku: «Rabbuni», to znaczy: Nauczycielu!
J 20,11a.13b-16
To nie ogrodnik, to nie zmora. To prawdziwy Jezus stoi przede mną. Tylko On potrafi tak czule, z taką miłością, wypowiedzieć moje imię. Jezu, daj mi usłyszeć Twój głos, bo słodki jest Twój głos… Jezu, Ty mówisz do mnie, najpiękniej… tak, jak tego oczekuje moje serce. Dziękuję!
Chrystus zmartwychwstał! Alleluja!
Prawdziwie zmartwychwstał! Alleluja!
Spotkanie IV:
Jezus objawia się uczniom na drodze do Emaus
Oto wielka tajemnica wiary.
Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu,
wyznajemy Twoje zmartwychwstanie
i oczekujemy Twego przyjścia w chwale.
Tego samego dnia dwaj uczniowie byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy. Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. Rzekł do nich: «O nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy! Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały?» I zaczynając od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego.
Łk 24,13-15.25-27
Panie, dzisiaj odkrywam, jak piękne jest Słowo mówiące o Tobie. To Słowo nasyca mnie życiem. Niech się obudzi moje serce i pała miłością do mojego Zbawcy. On żyje! Całuję księgę Pisma Świętego, czytam, rozważam. Im więcej czytam, tym bardziej żyję. Bądź uwielbiony Jezu-Słowo!
Chrystus zmartwychwstał! Alleluja!
Prawdziwie zmartwychwstał! Alleluja!
Spotkanie V:
Uczniowie rozpoznali Pana przy łamaniu chleba
Oto wielka tajemnica wiary.
Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu,
wyznajemy Twoje zmartwychwstanie
i oczekujemy Twego przyjścia w chwale.
Uczniowie w Emaus mówili do Jezusa: «Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił». Wszedł więc, aby zostać z nimi. Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im. Wtedy oczy im się otworzyły i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu. I mówili nawzajem do siebie: «Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?»
Łk 24,29-32
Słowo Boże prowadzi do spotkania Jezusa w Eucharystii. Nie znam lepszego wyrazu do posmakowania Jezusowej obecności tutaj na ziemi, jak właśnie na Mszy Świętej. Na własne oczy widzę największy z cudów. Z wiarą wypowiadam wyznanie: Amen. Choć pod zasłoną Ciebie widzę i czuję posmak chleba, przez Komunię odkrywam delikatną Twoją obecność we mnie. Wierzę, to jesteś Ty! Amen.
Chrystus zmartwychwstał! Alleluja!
Prawdziwie zmartwychwstał! Alleluja!
Spotkanie VI:
Zmartwychwstały Pan objawia się wspólnocie uczniów
Oto wielka tajemnica wiary.
Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu,
wyznajemy Twoje zmartwychwstanie
i oczekujemy Twego przyjścia w chwale.
Gdy rozmawiali o tym, co zdarzyło się w Emaus, Jezus sam stanął pośród nich i rzekł do nich: «Pokój wam!» Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do nich: «Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie się Mnie i przekonajcie: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam».
Łk 24,36-39
Panie, chcę Ci oddać cały mój lęk. Ty wiesz, jak bardzo potrzebuję pokoju. Mój strach bierze się z niedowiarstwa, ludzkich przekonań i przygniatających stanów emocjonalnych. To wszystko Ci dziś oddaję dotykając Twoich ran, w których jest moje uzdrowienie. Jakieś inne one teraz są niż wtedy w godzinie Męki. Nie boję się i nie wstydzę się ich dotknąć, bo one otwierają mnie na radość i nadzieję. Jezu, bądź uwielbiony!
Chrystus zmartwychwstał! Alleluja!
Prawdziwie zmartwychwstał! Alleluja!
Spotkanie VII:
Jezus przekazuje Kościołowi dar pokoju i pojednania
Oto wielka tajemnica wiary.
Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu,
wyznajemy Twoje zmartwychwstanie
i oczekujemy Twego przyjścia w chwale.
Uradowali się uczniowie ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane».
J 20,20b-23
Teraz, gdy mam pokój w sercu, jestem zdolny usłyszeć niesamowitą nowinę, której ludzkość oczekiwała od samego początku. Odpuszczenie grzechów. Mimo, że mam mnóstwo powodów do wyrzutów i znienawidzenia siebie samego, to dziś odnajduję radość. Jezus czyni odpuszczenie grzechów powszechnym darem. Otwarte zostały miejsca uzdrowienia duchowego: konfesjonały. Miłosierdzie Boże szczodre nawet dla największego grzesznika. Jezu Miłosierdzia!
Chrystus zmartwychwstał! Alleluja!
Prawdziwie zmartwychwstał! Alleluja!
Spotkanie VIII:
Zmartwychwstały Pan umacnia wiarę Tomasza
Oto wielka tajemnica wiary.
Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu,
wyznajemy Twoje zmartwychwstanie
i oczekujemy Twego przyjścia w chwale.
Uczniowie mówili do Tomasza: «Widzieliśmy Pana!» Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę». A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż ją do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym!» Tomasz Mu odpowiedział: «Pan mój i Bóg mój!» Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli».
J 20,25-28
Lubimy słuchać o sensacjach, a jednak nie mieszczą się nam w głowie. Dla Tomasza wieść o Zmartwychwstaniu było kolejną sensacją. Czyż wiara nie jest przyjęciem prawdy wbrew wszelkim rozsądnym nawet racjom? Pan mój i Bóg mój! Przymnóż mi wiary. Chcę wierzyć nawet gdy nie widzę i nie słyszę. Chcę wierzyć, gdy wdzierają się największe wątpliwości. Jestem szczęśliwy, bo wierzę!
Chrystus zmartwychwstał! Alleluja!
Prawdziwie zmartwychwstał! Alleluja!
Spotkanie IX:
Spotkanie z Panem nad Jeziorem Genezaret
Oto wielka tajemnica wiary.
Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu,
wyznajemy Twoje zmartwychwstanie
i oczekujemy Twego przyjścia w chwale.
Szymon Piotr powiedział do nich: «Idę łowić ryby». Odpowiedzieli mu: «Idziemy i my z tobą». Wyszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie złowili. A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jezus. A Jezus rzekł do nich: «Dzieci, czy macie co na posiłek?» Odpowiedzieli Mu: «Nie». On rzekł do nich: «Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie». Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć. Rzekł do nich Jezus: «Chodźcie, posilcie się!» Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: «Kto Ty jesteś?» bo wiedzieli, że to jest Pan.
J 21,3-6.12
Nawet gdy wydaje się, że już nie mam co robić dla Królestwa Bożego, że nie nadaję się, by spełniać dane przez Boga powołanie, Jezus nie zapomina o mnie i o moich potrzebach. Podpowiada, co mam czynić i sam przygotowuje dla mnie posiłek. W przyziemnych sprawach, nieraz drobnostkach, zaradza i błogosławi, bym poznał, że również te Boże i po ludzku niezwykłe są cały czas aktualne. Jezu, dziękuję za Twe błogosławieństwo.
Chrystus zmartwychwstał! Alleluja!
Prawdziwie zmartwychwstał! Alleluja!
Spotkanie X:
Pan przebacza Piotrowi i zawierza mu Swoją owczarnię
Oto wielka tajemnica wiary.
Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu,
wyznajemy Twoje zmartwychwstanie
i oczekujemy Twego przyjścia w chwale.
Jezus powiedział do Piotra po raz trzeci: «Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?» Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: «Czy kochasz Mnie?» I rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego Jezus: «Paś owce moje! Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz». To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to rzekł do niego: «Pójdź za Mną!»
J 21,17-19
Nieraz Cię, Jezu, zawiodłem. A Ty nawet w te sytuacje wlewasz dar Swojego zmartwychwstania. Pozwalasz mi rozpocząć na nowo i darzysz potężnym zaufaniem. Choć ciągle moja miłość jest niewystarczająca, przyjmujesz moje wyznanie i pozwalasz mi uczestniczyć w najpiękniejszym Twoim planie. Nieraz mnie Twój plan przeraża, lecz Ty się nie boisz. W takiej miłości nie ma lęku. Mogę Ci coś powiedzieć? Kocham Cię, Jezu!
Chrystus zmartwychwstał! Alleluja!
Prawdziwie zmartwychwstał! Alleluja!
Spotkanie XI:
Rozesłanie uczniów przez Jezusa
Oto wielka tajemnica wiary.
Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu,
wyznajemy Twoje zmartwychwstanie
i oczekujemy Twego przyjścia w chwale.
Jedenastu uczniów udało się do Galilei na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami: «Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata».
Mt 28,16-20
To, co dla mnie cenne, chętnie się tym dzielę. Jeśli przeżyłem autentycznie Zmartwychwstanie Jezusa, radość rozpiera moje serce i chcę się tym dzielić. Niech to wiedzą wszyscy ludzie na ziemi, jak wspaniałego mamy Boga, który wyciąga z otchłani i prowadzi do Swego Królestwa. Po pierwsze: to dla mnie chluba. Po drugie: Jezus jest ze mną. Po trzecie: mam co zaoferować: każdy kto uwierzy, również stanie się synem, córką wspaniałego Boga i otrzyma najpiękniejsze dziedzictwo.
Chrystus zmartwychwstał! Alleluja!
Prawdziwie zmartwychwstał! Alleluja!
Spotkanie XII:
Jezus wstępuje do nieba
Oto wielka tajemnica wiary.
Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu,
wyznajemy Twoje zmartwychwstanie
i oczekujemy Twego przyjścia w chwale.
Jezus uniósł się w obecności uczniów w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu. Kiedy uporczywie wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: «Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba».
Dz 1,9-11
Droga mojego życia ma wspaniały cel. Ty, Jezu, już przygotowałeś tam dla mnie miejsce. Przedsionkiem ustanowiłeś Eucharystię. Tak ustawione życie staje się przygodą, pełną ciekawych i niespodziewanych sytuacji. Te trudne tym bardziej każą mi pielęgnować pamięć o celu, wszak moje życie nie kończy się śmiercią. Jak Jezus zmartwychwstanę, by zamieszkać w Twej chwalę. Chcę być na to przygotowany. Jezu, prowadź!
Chrystus zmartwychwstał! Alleluja!
Prawdziwie zmartwychwstał! Alleluja!
Spotkanie XIII:
Uczniowie z Maryją oczekują w Wieczerniku na Zesłanie Ducha Świętego
Oto wielka tajemnica wiary.
Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu,
wyznajemy Twoje zmartwychwstanie
i oczekujemy Twego przyjścia w chwale.
Uczniowie wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną, która leży blisko Jerozolimy, w odległości drogi szabatowej. Przybywszy tam weszli do sali na górze i przebywali w niej: Piotr i Jan, Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon Gorliwy, i Juda, brat Jakuba. Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego.
Dz 1,12-14
Wniebowstąpienie było rozstaniem, a jednak nie osamotnieniem. Chwile pełne napięcia, oczekiwania… Ktoś niezwykły ma być pośród nas. Naśladuję Maryję i Apostołów w modlitwie pełnej pragnienia. Pragnę, by rzeki wody żywej wylały się na mnie. Pragnę ożywienia, objawiania się Bożej mocy. Moja modlitwa otwiera mnie na obfitość, Bożą obfitość. Przyjdź, Duchu Święty!
Chrystus zmartwychwstał! Alleluja!
Prawdziwie zmartwychwstał! Alleluja!
Spotkanie XIV:
Jezus posyła Kościołowi Ducha Świętego
Oto wielka tajemnica wiary.
Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu,
wyznajemy Twoje zmartwychwstanie
i oczekujemy Twego przyjścia w chwale.
Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić.
Dz 2,1-4
Duch Święty dokonuje przełomu w uczniach. To, co dotąd wydawało się niemożliwe w ich wykonaniu, teraz staje się świadectwem działania Ducha Świętego. Duchu Święty, pragnę tego samego. Twoja obecność w moim życiu pobudza mnie do życia wiarą. Czynisz mnie świadkiem Zmartwychwstania Jezusa. Dzięki Tobie Jezus żyje we mnie. Rozpal we mnie miłość, Duchu Święty. Poprowadź i poślij, by orędzie życia zajaśniało w zamroczonych zaułkach świata.
Chrystus zmartwychwstał! Alleluja!
Prawdziwie zmartwychwstał! Alleluja!
Zakończenie
A kiedy już to, co zniszczalne, przyodzieje się w niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyodzieje się w nieśmiertelność, wtedy sprawdzą się słowa, które zostały napisane: Zwycięstwo pochłonęło śmierć. Bogu niech będą dzięki za to, że dał nam odnieść zwycięstwo przez Pana naszego Jezusa Chrystusa.
1Kor 15,54.57
Jezu, chcę żyć tajemnicą paschalną. Chcę ogłaszać swoim życiem, że Ty zmartwychwstałeś i żyjesz. Twoje zmartwychwstanie to więcej niż mistrzostwo świata i kosmosu. Dziś to zwycięstwo staje się również moim udziałem, bo przyznaję się do Ciebie. Żyję dzięki Tobie. Kiedyś, po śmierci, również zmartwychwstanę, by żyć już na wieki w szczęściu, w zjednoczeniu z Tobą, Ojcem i Duchem Świętym — Bogu, któremu niech będzie chwała na wieki wieków. Amen.
A świątyni w nim nie dojrzałem:
bo jego świątynią jest Pan Bóg wszechmogący oraz Baranek.
I Miastu nie trzeba słońca ni księżyca,
by mu świeciły, bo chwała Boga je oświetliła,
a jego lampą – Baranek.
Ap 21,22-23