Józef urodził się w ubogiej chrześcijańskiej rodzinie w północnym Libanie. Już jako dziecko odznaczał się wielką pobożnością, zamiłowaniem do modlitwy i samotności. W wieku 23 lat wstąpił do maronickiego klasztoru w Annaya, gdzie otrzymał zakonne imię Szarbel (Charbel). W Zakonie odznaczał się wielką miłością bliźniego i posłuszeństwem. Z czasem ojciec Szarbel przeniósł się do znajdującej się w pobliżu klasztoru pustelni pod wezwaniem świętych Piotra i Pawła., gdzie spędził 23 lata. Żyjąc w odosobnieniu prowadził niezwykle ascetyczny tryb życia, poszcząc i umartwiając się, większość czasu spędzając na modlitwie. Zmarł w Wigilię Bożego Narodzenia – 24 grudnia 1898 roku na skutek udaru mózgu. Po pogrzebie ojca Szarbela przez wiele tygodni nad jego grobem jaśniała poświata. To spowodowało, że do grobu pustelnika zaczęły przychodzić co noc rzesze wiernych i ciekawskich. Bardzo wiele osób za wstawiennictwem św. Charbela doznało cudów. 5 grudnia 1965 roku, na zakończenie Soboru Watykańskiego II papież Paweł VI ogłosił ojca Szarbela Makhloufa błogosławionym, a 9 października 1977 roku w Watykanie świętym.
Nabożeństwa za wstawiennictwem św. o. Charbela w Istebnej
odbywają się w każdy 22 dzień miesiąca.