Niedziela Palmowa początkiem Wielkiego Tygodnia
Wielki Tydzień otwiera Niedziela Palmowa. Nazwa tego dnia pochodzi od wprowadzonego w XI w. zwyczaju święcenia palm. Liturgia bowiem wspomina uroczysty wjazd Jezusa do Jerozolimy, bezpośrednio poprzedzający Jego mękę i śmierć na krzyżu. Witające go tłumy rzucały na drogę płaszcze oraz gałązki, wołając: „Hosanna Synowi Dawidowemu”. O uroczystym wjeździe Pana Jezusa do Jerozolimy piszą wszyscy czterej Ewangeliści. Samo to świadczy, jak wielką rangę przywiązują do tego wydarzenia z życia Jezusa Chrystusa.
W Wielki Poniedziałek w drodze do Jerozolimy Chrystus uczynił uschłym figowe drzewo za to, że nie znalazł na nim owocu, a tylko same liście. Kiedy wszedł na plac świątyni i zobaczył tam kupców z towarami i bydłem, wypędził ich stamtąd.
W Wielki Wtorek Pan Jezus prowadził najgwałtowniejsze polemiki ze starszyzną żydowską, które zakończył wielokrotnym „biada”, rzuconym na swoich zatwardziałych wrogów. W wielkiej też mowie eschatologicznej zapowiada całkowite zniszczenie Jerozolimy oraz koniec świata, jaki zamknie dzieje ludzkości. Zapowie także powtórne swoje przyjście na ziemię w chwale. W przypowieści o roztropnym słudze, o mądrych i głupich pannach i o talentach będzie nawoływał do czujności.
Wielka Środa ma bezpośredni już kontakt z wydarzeniami Wielkiego Czwartku i Piątku. Sanhedryn na tajnej naradzie postanawia za wszelką cenę zgładzić Jezusa. Judasz ofiaruje Wielkiej Radzie Żydowskiej swoją pomoc za srebrniki, przyrzekając śledzić Chrystusa, a gdy będzie sam – zawiadomi o tym Sanhedryn, aby Go można było pojmać.
Szczytem roku liturgicznego i Wielkiego Tygodnia jest Święte Triduum Paschalne Męki i Zmartwychwstania Pańskiego. Obejmuje ono liturgię Mszy Wieczerzy Pańskiej, sprawowaną wieczorem w Wielki Czwartek, wielkopiątkową liturgię Męki Pańskiej oraz najbardziej uroczystą i najpiękniejszą ze wszystkich liturgii Kościoła – Wigilię Paschalną sprawowaną po zapadnięciu zmroku w Wielką Sobotę – w Wielką Noc. Triduum kończy się wieczorem w Niedzielę Zmartwychwstania.
Źródło: brewiarz.pl
Wielkopostne Rekolekcje Parafialne
Rekolekcje parafialne dla dzieci, młodzieży i dorosłych odbędą się w dniach od 16 do 20 marca a poprowadzi je ksiądz doktor Marek Studenski – wikariusz generalny naszej diecezji.
Nauki ogólne w czasie Mszy Świętych niedzielnych oraz od poniedziałku do środy o 7:00 i 18:00.
Nauka stanowa dla młodzieży zakończona modlitwą w sobotę po Mszy świętej wieczornej.
Nauka stanowa dla mężczyzn w niedzielę po Mszy świętej wieczornej.
Nauka stanowa dla kobiet w poniedziałek po Mszy świętej wieczornej.
Rekolekcje dla klas I – IV od poniedziałku do środy o godz. 9:00.
Rekolekcje dla klas V – VIII od poniedziałku do środy o godz. 11:00.
Sakrament namaszczenia chorych będzie udzielany podczas Mszy świętej w środę o godz. 7:00 i 18:00.
Pełny harmonogram rekolekcji – TUTAJ…
Środa Popielcowa początkiem Wielkiego Postu
Środa Popielcowa rozpoczyna okres Wielkiego Postu – czas rozważania Tajemnicy Męki i Śmierci Chrystusa. W tym dniu wierni przyjmują na swoje głowy popiół – znak podjęcia wielkopostnej pokuty i nawrócenia.
Pan Bóg przypomina o tym przez proroka Joela: „Nawróćcie się do Mnie całym swym sercem, przez post i płacz, i lament. Rozdzierajcie jednak serca wasze, a nie szaty! Nawróćcie się do Pana Boga waszego! On bowiem jest łaskawy, miłosierny, nieskory do gniewu i wielki w łaskawości, a lituje się na widok niedoli” (Jl 2, 12-13). Tekst ten mówi nie tylko o potrzebie nawrócenia i pokuty, ale także o niezmierzonym miłosierdziu Boga i Jego gotowości do przebaczenia.
Pełne ufności zwrócenie się ku Bogu, który kocha grzesznika, jest już odwróceniem się od zła, a na pewno jest początkiem nawrócenia.
Środa Popielcowa rozpoczyna w Kościele katolickim okres Wielkiego Postu czyli czterdziestodniowej pokuty. To czas, który ma nam dopomóc na drodze osobistej odnowy i nawrócenia.
Nabożeństwa Drogi Krzyżowej z kazaniem pasyjnym odprawiane są w piątek o godz. 16:00 zaś Gorzkie Żale w niedzielę o 16:00.
Droga Krzyżowa dla dzieci w czwartek po Mszy św. szkolnej.
Tydzień Modlitw o Trzeźwość Narodu
Od 11 do 17 lutego potrwa Tydzień Modlitw o Trzeźwość Narodu, który będzie przeżywany pod hasłem: „Trzeźwość polską racją stanu”. Autorem tych słów jest błogosławiony kardynał Stefan Wyszyński.
Materiały związane z Tygodniem – tutaj…
Święto Ofiarowania Pańskiego
Nazwa obchodzonego 2 lutego święta wywodzi się od dwóch terminów greckich: Hypapante oraz Heorte tou Katharismou, co oznacza święto spotkania i oczyszczenia. Oba te święta były głęboko zakorzenione w tradycji Starego Testamentu.
Święto Ofiarowania Pańskiego przypada czterdziestego dnia po Bożym Narodzeniu. Jest to pamiątka ofiarowania Pana Jezusa w świątyni jerozolimskiej i dokonania przez Matkę Bożą obrzędu oczyszczenia.
Kościół wszystkim ważniejszym wydarzeniom z życia Chrystusa daje w liturgii szczególnie uroczysty charakter. Święto Ofiarowania Pana Jezusa należy do najdawniejszych, gdyż było obchodzone w Jerozolimie już w IV w., a więc zaraz po ustaniu prześladowań. Dwa wieki później pojawiło się również w Kościele zachodnim.
Tradycyjnie dzisiejszy dzień nazywa się dniem Matki Bożej Gromnicznej. W ten sposób uwypukla się fakt przyniesienia przez Maryję małego Jezusa do świątyni. Obchodom towarzyszyła procesja ze świecami. W czasie Ofiarowania starzec Symeon wziął na ręce swoje Pana Jezusa i wypowiedział prorocze słowa: „Światłość na oświecenie pogan i na chwałę Izraela” (Łk 2, 32). Według podania procesja z zapalonymi świecami była znana w Rzymie już w czasach papieża św. Gelazego w 492 r. Od X w. upowszechnił się obrzęd poświęcania świec, których płomień symbolizuje Jezusa – Światłość świata, Chrystusa, który uciszał burze, był, jest i na zawsze pozostanie Panem wszystkich praw natury
Ze świętem Matki Bożej Gromnicznej kończy się w Polsce okres śpiewania kolęd, trzymania żłóbków i choinek – kończy się tradycyjny (a nie liturgiczny – ten skończył się świętem Chrztu Pańskiego) okres Bożego Narodzenia. Dzisiejsze święto zamyka więc cykl uroczystości związanych z objawieniem się światu Słowa Wcielonego. Liturgia po raz ostatni w tym roku ukazuje nam Chrystusa-Dziecię.
Od 1997 r. 2 lutego Kościół powszechny obchodzi ustanowiony przez św. Jana Pawła II Dzień Życia Konsekrowanego, poświęcony modlitwie za osoby, które oddały swoje życie na służbę Bogu i ludziom w niezliczonych zakonach, zgromadzeniach zakonnych, stowarzyszeniach życia apostolskiego i instytutach świeckich. Pamiętajmy o nich w podczas naszej dzisiejszej modlitwy na Eucharystii.
Niedziela Słowa Bożego
W niedzielę 21 stycznia obchodzimy w Kościele powszechnym Niedzielę Słowa Bożego. Zainicjował ją Ojciec Święty Franciszek w 2019 roku aby “w Ludzie Bożym wzrosła religijna i bliska znajomość Pisma Świętego” a jej celem jest pogłębianie świadomości znaczenia Pisma Świętego w życiu wierzących oraz w liturgii.
Święto Chrztu Pańskiego
W pierwszą niedzielę przypadającą po uroczystości Objawienia Pańskiego Kościół katolicki obchodzi w liturgii święto Chrztu Pańskiego. Kończy ono okres Bożego Narodzenia, choć w polskiej tradycji jeszcze do 2 lutego śpiewa się kolędy i nie rozbiera się szopki.
Najstarszej tradycji tego święta należy szukać w liturgii Kościoła wschodniego, ponieważ pomimo wyraźnego udokumentowania w Ewangeliach chrzest Jezusa nie posiadał w liturgii rzymskiej oddzielnego święta. Dekretem Świętej Kongregacji Obrzędów z 23 marca 1955 r. ustanowiono na dzień 13 stycznia, w miejsce dawnej oktawy Epifanii, wspomnienie chrztu Jezusa Chrystusa. Posoborowa reforma kalendarza liturgicznego w 1969 r. określiła ten dzień jako święto Chrztu Pańskiego. Pominięto wyrażenie „wspomnienie” i przesunięto jego termin na niedzielę przypadająca po 6 stycznia.
Uroczystość Objawienia Pańskiego
W dniu 6 stycznia obchodzimy Uroczystość Objawienia Pańskiego, zwaną też Świętem Trzech Króli.
Dzień ten jest wielkim świętem O b j a w i e n i a B o g a światu po grecku zwanym Epifaneją, ustanowionym i obchodzonym już w III wieku na pamiątkę hołdu, jaki Trzej Mędrcy ze Wschodu – Kacper, Melchior i Baltazar – złożyli Dzieciątku Jezus. Pierwsi chrześcijanie w tym właśnie dniu świętowali Boże Narodzenie i tradycję tę zachowują dotychczas chrześcijanie obrządku wschodniego, wyznawcy Prawosławia i greko–katolicy.
Dopiero w końcu IV w. do liturgii Kościoła Powszechnego wprowadzone zostały dwie odrębne uroczystości: Boże Narodzenie – 25 grudnia i święto Trzech Króli – Objawienia Pańskiego – 6 stycznia. Zamyka ono cykl uroczystości religijnych – cykl świąteczny Bożego Narodzenia.
Obecnie Święto Trzech Króli to przede wszystkim uroczystość kościelna, podczas której święci się kawałki kredy i mirrę.
Każdego roku uroczystość Objawienia Pańskiego jest Dniem Modlitwy i Pomocy Misjom. W tym roku obchodzony jest on pod hasłem: „Z Wieczernika aż na krańce świata”. Możemy wspomóc tych, którzy na krańcach świata ewangelizują i służą ubogim.
Tradycyjnie już, zgodnie z postanowieniem Episkopatu składka na tacę zbierana w tym dniu w kościołach w całej Polski, przeznaczona jest na Krajowy Fundusz Misyjny, któremu patronuje Komisja Episkopatu Polski ds. Misji.
Jednym z głównych zadań Komisji jest opieka nad 1800 polskimi misjonarzami i misjonarkami, posługującymi na placówkach misyjnych w 99 krajach świata. Są oni obecni w Afryce, Ameryce Południowej i Środkowej, Azji, a nawet Oceanii i na Alasce.
Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi
Wszystkim Parafianom i Gościom Bożego Błogosławieństwa, opieki Maryi Panny i wszelkich potrzebnych łask w Nowym Roku życzą
Ksiądz Proboszcz Tadeusz
Ksiądz Wikary Wojciech
Moderator strony internetowej Jacek
W Kościele katolickim 1 stycznia obchodzona jest uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi. Jest to najstarsze maryjne święto, choć do liturgii Kościoła wprowadzone dość późno – w roku 1931 przez papieża Piusa XI na pamiątkę 1500. rocznicy III Soboru Powszechnego w Efezie w roku 431.
Dogmat o Bożym Macierzyństwie Najświętszej Maryi Panny jest pierwszym z dogmatów maryjnych. Mówi on, że „Maryja jest prawdziwie Matką Bożą, ponieważ jest Matką odwiecznego Syna Bożego, który stał się człowiekiem i który sam jest Bogiem (współistotny Bogu Ojcu)” – czytamy w Katechizmie Kościoła Katolickiego.
Pius XI wprowadzając do liturgii święto Świętej Bożej Rodzicielki Maryi wyznaczył na coroczną pamiątkę tego święta dzień 11 października. Reforma liturgiczna w roku 1969 nie zniosła go, ale podniosła je do rangi uroczystości nakazanych i przeniosła na 1 stycznia.
Zgodnie z kanonami 1247 i 1248 Kodeksu Prawa Kanonicznego, „w niedziele oraz inne dni świąteczne nakazane wierni są zobowiązani uczestniczyć we Mszy świętej i powstrzymać się od wykonywania prac i zajęć, które utrudniają uczczenie niedzieli, jako dnia poświęconego Bogu oraz korzystanie z należnego odpoczynku”.
W dniu pierwszego stycznia w 57 Światowym Dniu Pokoju modlimy się o pokój na świecie.
Orędzie Ojca Świętego Franciszka na ten Dzień – kliknij tutaj…