Nie ma GO tu! ZMARTWYCHWSTAŁ!

Niech Zmartwychwstały Chrystus obdaruje wszystkich głęboką wiarą w swoje zwycięstwo nad śmiercią, piekłem i szatanem.
Radosną nowinę przekazujcie ludziom dobrej woli!

Ksiądz Proboszcz Tadeusz
Ksiądz Wikary Wojciech
Moderator strony Jacek

Fotogaleria – tutaj…

Adoracja przy Bożym Grobie w Wielką Sobotę

7.00 – Kubale, Kulonki, Michałki
8.00 – Wojtosze, Szarce, Beskid
9.00 – Andziołówka, Zagroń, Haratyki
10.00 – Burowie, Kiepki, Miki
11.00 – Jasnowice, Gazury
12.00 – Bystre, Polanka, Wilcze, Tokarzonka
13.00 – Gliniane, Mikszówka
14.00 – Kohuty, Szarce, Suszki, Szymcze

TRIDUUM PASCHALNE

Szczytem roku liturgicznego i Wielkiego Tygodnia jest Święte Triduum Paschalne Męki i Zmartwychwstania Pańskiego. Obejmuje ono liturgię Mszy Wieczerzy Pańskiej sprawowaną wieczorem w Wielki Czwartek, wielkopiątkową liturgię Męki Pańskiej oraz najbardziej uroczystą i najpiękniejszą ze wszystkich liturgii Kościoła – Wigilię Paschalną sprawowaną po zapadnięciu zmroku w Wielką Sobotę, w Wielką Noc. Triduum kończy się wieczorem w Niedzielę Zmartwychwstania.

Wielki Czwartek
W tym dniu wolno odprawić tylko jedną Mszę św. w godzinach wieczornych. Nazywamy ją „Mszą Wieczerzy Pańskiej”. Rozpoczyna ona Triduum Paschalne, które stanowi Wielki Piątek, Wielką Sobotę i Niedzielę Zmartwychwstania. Ostatnia wieczerza miała miejsce w nocy z czwartku na piątek i należała według żydowskiej rachuby czasu do piątku. Doba trwała od zachodu do zachodu słońca. Dlatego dniem zarówno pierwszej Ofiary Eucharystycznej jak i Ofiary Krzyża jest ten sam dzień – Wielki Piątek. I tu widzimy ścisły związek Krzyża, Zmartwychwstania i Eucharystii.

Wielki Piątek
W tym dniu gromadzimy się na sprawowaniu pamiątki męki i śmierci Pana naszego Jezusa Chrystusa. Liturgia zaprasza nas do rozważania biblijnego opisu męki Pańskiej, a następnie adoracji i uczczenia Krzyża świętego. W tym dniu nie odprawia się Mszy św. Po liturgii eucharystycznej Ciało Chrystusa przenosi się uroczyście do adoracji do tak zwanego Grobu Pańskiego.

Wielka Sobota jest dniem, w którym nie odprawia się Mszy św. ani innych nabożeństw. Przez cały dzień wierni nawiedzają Grób Pański, czuwają na modlitwie i pamiętają, że jest tam obecny pod postacią chleba Uwielbiony i Zmartwychwstały Pan.
W tym dniu święci się pokarmy. W Polsce wierni przynoszą w pięknie przystrojonych koszykach, chleb, wędlinę, masło, chrzan, sól i jajka. Nie powinno w nim zabraknąć baranka, który symbolizuje Chrystusa. Przez święcenie pokarmów Kościół błogosławi byt doczesny, podkreśla dostojność ciała, które w tym dniu osiągnęło nieśmiertelność. Chrystus po zmartwychwstaniu jadł chleb i rybę, by przekonać uczniów, że jest naprawdę żywym człowiekiem.

WIGILIA PASCHALNA
Noc paschalną rozjaśnia zmartwychwstały Chrystus. Jest to naprawdę Wielka Noc, jest to najważniejsze wydarzenie w dziejach świata i ludzkości. W niej – przez zmartwychwstanie –  dokonało się przejście ze śmierci do nowego życia. Cała dynamika nocy paschalnej skupia się wokół życia w Chrystusie, dlatego cała jej liturgia pełna jest symboli życia: światło – słowo – woda – uczta. Znaki te stanowią również główną treść kolejnych części Wigilii Paschalnej. Uroczystym ogłoszeniem zmartwychwstania Chrystusa i wezwania „całego stworzenia do udziału w tryumfie Zmartwychwstałego jest Procesja Rezurekcyjna.

NIEDZIELA WIELKANOCNA rozpoczyna się Wigilią Paschalną czyli Mszą świętą Zmartwychwstania Pana sprawowaną w sobotę wieczorem lub w nocy.

Spowiedź święta w Wielkim Tygodniu

* Wielki Wtorek, Wielka Środa:
     6.30 – 6.55
     17.00 – 17.55
* Wielki Czwartek:
     7.00 – 8.00
     16.00 – 17.45
     19.30 – 20.30
* Wielki Piątek:
     7.00 – 10.00
     15.00 – 17.45
     19.30 – 21.00
* Wielka Sobota:
     7.00 – 10.00
     13.00 – 15.00

Niedziela Palmowa początkiem Wielkiego Tygodnia

Wielki Tydzień otwiera Niedziela Palmowa. Nazwa tego dnia pochodzi od wprowadzonego w XI w. zwyczaju święcenia palm. Liturgia bowiem wspomina uroczysty wjazd Jezusa do Jerozolimy, bezpośrednio poprzedzający Jego mękę i śmierć na krzyżu. Witające go tłumy rzucały na drogę płaszcze oraz gałązki, wołając: „Hosanna Synowi Dawidowemu”. O uroczystym wjeździe Pana Jezusa do Jerozolimy piszą wszyscy czterej Ewangeliści. Samo to świadczy, jak wielką rangę przywiązują do tego wydarzenia z życia Jezusa Chrystusa.

Wielki Poniedziałek w drodze do Jerozolimy Chrystus uczynił uschłym figowe drzewo za to, że nie znalazł na nim owocu, a tylko same liście. Kiedy wszedł na plac świątyni i zobaczył tam kupców z towarami i bydłem, wypędził ich stamtąd.

Wielki Wtorek Pan Jezus prowadził najgwałtowniejsze polemiki ze starszyzną żydowską, które zakończył wielokrotnym „biada”, rzuconym na swoich zatwardziałych wrogów. W wielkiej też mowie eschatologicznej zapowiada całkowite zniszczenie Jerozolimy oraz koniec świata, jaki zamknie dzieje ludzkości. Zapowie także powtórne swoje przyjście na ziemię w chwale. W przypowieści o roztropnym słudze, o mądrych i głupich pannach i o talentach będzie nawoływał do czujności.

Wielka Środa ma bezpośredni już kontakt z wydarzeniami Wielkiego Czwartku i Piątku. Sanhedryn na tajnej naradzie postanawia za wszelką cenę zgładzić Jezusa. Judasz ofiaruje Wielkiej Radzie Żydowskiej swoją pomoc za srebrniki, przyrzekając śledzić Chrystusa, a gdy będzie sam – zawiadomi o tym Sanhedryn, aby Go można było pojmać.

Szczytem roku liturgicznego i Wielkiego Tygodnia jest Święte Triduum Paschalne Męki i Zmartwychwstania Pańskiego. Obejmuje ono liturgię Mszy Wieczerzy Pańskiej, sprawowaną wieczorem w Wielki Czwartek, wielkopiątkową liturgię Męki Pańskiej oraz najbardziej uroczystą i najpiękniejszą ze wszystkich liturgii Kościoła – Wigilię Paschalną sprawowaną po zapadnięciu zmroku w Wielką Sobotę – w Wielką Noc. Triduum kończy się wieczorem w Niedzielę Zmartwychwstania.

Źródło: brewiarz.pl