Kategoria: Aktualności

Boże Ciało to tak naprawdę Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej. Tego dnia świętujemy i przeżywamy wielką tajemnicę naszej wiary. Krzyż, świece, chorągwie, ministranci, dzieci pierwszokomunijne, dziewczynki sypiące kwiatki, wierni w strojach regionalnych, dzwonki, kadzidło, rzesze ludzi i wreszcie ten Najważniejszy, ukryty w kawałku białego chleba wychodzi na nasze drogi, aby błogosławić naszym domostwom i rodzinom.

Piękny to zwyczaj, kiedy nasze domy są udekorowane świętymi obrazami, kwiatami, że tak licznie gromadzimy się, aby przyklęknąć przed samym Bogiem i przyjąć Jego błogosławieństwo. Ten moment jest naszym publicznym wyznaniem wiary, ale jest też momentem, kiedy chcemy modlić się o jedność całego Kościoła: „Jak ten chleb, co złączył złote ziarna, tak niech miłość złączy nas ofiarna. Jak ten kielich łączy kropel wiele, tak nas, Chryste, w swoim złącz Kościele”.

W pierwszą niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego czyli w 56 dzień po Świętach Zmartwychwstania Pańskiego obchodzimy uroczystość Trójcy Przenajświętszej. Niedziela ta zamyka w Polsce tzw. cykl wielkanocny, czyli czas spowiedzi i komunii świętej wielkanocnej.

Wiara w istnienie trójjedynego Boga jest dogmatem i jedną z największych tajemnic chrześcijaństwa. Prawda ta ukazuje, że Bóg jest jeden w swojej naturze, ale w trzech osobach. Osoby Boskie mają wspólną naturę Bożą, wszystkie przymioty i działania, natomiast tym co je różni jest pochodzenie, gdyż Bóg Ojciec nie pochodzi od nikogo, Syn Boży pochodzi od Ojca, a Duch Święty pochodzi przez wspólne tchnienie miłości od Ojca i Syna.

Na kartach Ewangelii Pan Jezus wiele razy mówi o swoim Ojcu oraz o Duchu Świętym jako o odrębnych Osobach Boskich. W trakcie chrztu Jezusa ma miejsce objawienie całej Trójcy Świętej: Syn Boży stoi w Jordanie, Bóg Ojciec mówi o umiłowanym Synu, natomiast Duch Święty pojawia się w postaci gołębicy (Łk 3,22-23). Przed Wniebowstąpieniem Pan Jezus sam mówi do Apostołów: „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego” (Mt 28,19). Na innym miejscu znów możemy przeczytać znamienne słowa: „Gdy przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie” (J 15,26).

W niedzielę 9 czerwca obchodzimy Uroczystość Zesłania Ducha Świętego, która kończy w Kościele okres wielkanocny.
W Dziejach Apostolskich czytamy: „Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wichru i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym…” (Dzieje Ap., II, 2-4).
W języku liturgicznym święto Ducha Świętego nazywa się „Pięćdziesiątnicą” – z greckiego Pentecostes, tj. pięćdziesiątka – bo obchodzi się go 50-go dnia po Zmartwychwstaniu Pańskim.
Symbolem Ducha Świętego jest gołębica. Zwykło się też przedstawiać go w postaci ognistych języków, gdyż tak Dzieje Apostolskie opisują jego zesłanie na Apostołów.
Uroczystość tę powszechnie nazywa się w Polsce Zielonymi Świątkami, ponieważ przypada w Polsce w okresie najpiękniejszego, najbujniejszego rozkwitu przyrody.

Rozpoczął się Maryjny miesiąc maj a z nim nabożeństwa majowe, które w naszym kościele odbywają się od poniedziałku do soboty po wieczornej Mszy świętej (w czwartek po Mszy św. szkolnej o 15:30) zaś w niedzielę o godz. 16:00.

Zapraszamy do udziału!

Z okazji Świąt Wielkanocnych składamy wszystkim Parafianom i Gościom najlepsze życzenia.

Niech Chrystus Zmartwychwstały napełnia nas radością, pokojem, nadzieją i miłością.
Niech blask poranka wielkanocnego opromienia naszą codzienność tak, byśmy potrafili dzielić się
z innymi wiarą w zwycięstwo dobra nad złem,
miłości nad nienawiścią, prawdy nad fałszem, życia nad śmiercią.
Niech Zwycięzca śmierci, piekła i szatana, udziela potrzebnych łask i dodaje potrzebnych sił duchowych i fizycznych do codziennego życia.

Ksiądz Proboszcz Tadeusz
Ksiądz Wikary Grzegorz
Administrator strony Jacek

Galeria zdjęć – kliknij tutaj…

Galeria zdjęć – kliknij tutaj…

Ostatnie dni Wielkiego Postu od Niedzieli Palmowej do wieczora Wielkiego Czwartku a następnie Triduum Paschalne to Wielki Tydzień.
Na treść wydarzeń Wielkiego Tygodnia składają się triumfalny wjazd Pana Jezusa do Jerozolimy w Niedzielę Palmową, ostatnie dyskusje Chrystusa z Sanhedrynem w świątyni, przepowiednie Chrystusa o zburzeniu Jerozolimy i o końcu świata, Ostatnia Wieczerza i Męka Pańska, wreszcie chwalebne Zmartwychwstanie. Obrzędy liturgiczne tych dni mają pomóc wierzącym w głębokim przeżyciu Tajemnicy ich zbawienia.

Niedziela Palmowa
Niedziela Palmowa rozpoczyna Wielki Tydzień, w którym obchodzi się pamiątkę Męki śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Każdy chrześcijanin powinien dołożyć wszelkich starań, aby obrzędy Wielkiego Tygodnia zrozumieć, brać w nich czynny udział, a przede wszystkim umartwieniami i świętością życia dawać dowód żywej wiary.
W Niedzielę Palmową Kościół obchodzi pamiątkę wjazdu Pana Jezusa do Jerozolimy dla dokonania paschalnej tajemnicy Męki i Zmartwychwstania. We wszystkich obrzędach używa się czerwonego koloru szat liturgicznych.

Poniedziałek, wtorek i środa Wielkiego Tygodnia są dniami szczególnie poświęconymi sakramentowi pojednania. Nie ma specjalnych wyróżniających się liturgii w tym czasie. Od Wielkiego Poniedziałku do Wielkiej Środy włącznie – według opisu ewangelistów – Pan Jezus dzień spędzał w Jerozolimie i nauczał w świątyni a na noc udawał się do odległej o ok. 3 km Betanii, aby tam przenocować. Gościny Jemu i Jego uczniom udzielał Łazarz w swoim domu – z wdzięczności za niedawne wskrzeszenie go z grobu.

Szczytem roku liturgicznego i Wielkiego Tygodnia jest Święte Triduum Paschalne Męki i Zmartwychwstania Pańskiego. Obejmuje ono liturgię Mszy Wieczerzy Pańskiej sprawowaną wieczorem w Wielki Czwartek, wielkopiątkową liturgię Męki Pańskiej oraz najbardziej uroczystą i najpiękniejszą ze wszystkich liturgii Kościoła – Wigilię Paschalną sprawowaną po zapadnięciu zmroku w Wielką Sobotę, w Wielką Noc. Triduum kończy się wieczorem w Niedzielę Zmartwychwstania.

Wielki Czwartek
W tym dniu wolno odprawić tylko jedną Mszę św. w godzinach wieczornych. Nazywamy ją „Mszą Wieczerzy Pańskiej”. Rozpoczyna ona Triduum Paschalne, które stanowi Wielki Piątek, Wielką Sobotę i Niedzielę Zmartwychwstania. Ostatnia wieczerza miała miejsce w nocy z czwartku na piątek i należała według żydowskiej rachuby czasu do piątku. Doba trwała od zachodu do zachodu słońca. Dlatego dniem zarówno pierwszej Ofiary Eucharystycznej jak i Ofiary Krzyża jest ten sam dzień – Wielki Piątek. I tu widzimy ścisły związek Krzyża, Zmartwychwstania i Eucharystii.

Wielki Piątek
W tym dniu gromadzimy się na sprawowaniu pamiątki męki i śmierci Pana naszego Jezusa Chrystusa. Liturgia zaprasza nas do rozważania biblijnego opisu męki Pańskiej, a następnie adoracji i uczczenia Krzyża świętego. W tym dniu nie odprawia się Mszy św. Po liturgii eucharystycznej Ciało Chrystusa przenosi się uroczyście do adoracji do tak zwanego Grobu Pańskiego.

Wielka Sobota jest dniem, w którym nie odprawia się Mszy św. ani innych nabożeństw. Przez cały dzień wierni nawiedzają Grób Pański, czuwają na modlitwie i pamiętają, że jest tam obecny pod postacią chleba Uwielbiony i Zmartwychwstały Pan.
W tym dniu święci się pokarmy. W Polsce wierni przynoszą w pięknie przystrojonych koszykach, chleb, wędlinę, masło, chrzan, sól i jajka. Nie powinno w nim zabraknąć baranka, który symbolizuje Chrystusa. Przez święcenie pokarmów Kościół błogosławi byt doczesny, podkreśla dostojność ciała, które w tym dniu osiągnęło nieśmiertelność. Chrystus po zmartwychwstaniu jadł chleb i rybę, by przekonać uczniów, że jest naprawdę żywym człowiekiem.

WIGILIA PASCHALNA
Noc paschalną rozjaśnia zmartwychwstały Chrystus. Jest to naprawdę Wielka Noc, jest to najważniejsze wydarzenie w dziejach świata i ludzkości. W niej – przez zmartwychwstanie –  dokonało się przejście ze śmierci do nowego życia. Cała dynamika nocy paschalnej skupia się wokół życia w Chrystusie, dlatego cała jej liturgia pełna jest symboli życia: światło – słowo – woda – uczta. Znaki te stanowią również główną treść kolejnych części Wigilii Paschalnej. Uroczystym ogłoszeniem zmartwychwstania Chrystusa i wezwania „całego stworzenia do udziału w tryumfie Zmartwychwstałego jest Procesja Rezurekcyjna.

NIEDZIELA WIELKANOCNA rozpoczyna się Wigilią Paschalną czyli Mszą świętą Zmartwychwstania Pana sprawowaną w sobotę wieczorem lub w nocy.